Wat vliegen de dagen voorbij, het moment dat de eerste weerberichten aantonen dat het kwik gaat dalen. Dit keer gaven ze ongekende temperaturen aan, temperaturen ver onder nul. Vanaf dat moment zijn de schaatskriebels bij de echte schaatsfans al fors aanwezig wat zich na een aantal dagen omzet tot echte schaatskoorts.
De dagen vliegen voorbij, wat als het echt zo is, wat als we echt weer eens op natuurijs kunnen schaatsen, wat als we toch nog één keer toestemming vragen aan de overheid om met deze voorspellingen toch een wedstrijd op natuurijs te rijden, wat als…?
De voorbereidingen waren hectisch, komt er natuurijs? Mogen we een wedstrijd rijden? Het nieuws van onze premier waren hoopvol ‘we gaan onderzoeken wat de mogelijkheden zijn’, waren zijn woorden.
Die dagen die volgden leken wel een eeuwigheid te duren. Terwijl we wisten dat heel veel vrijwilligers zich aan het inzetten waren om een corona-proof veilige plannen neer te leggen, waar de overheid eigenlijk niet meer omheen zou kunnen.
Met het bericht dat we maar moesten gaan testen, werd de hoop alleen maar meer, het begon vorm te krijgen, de eerste meters op natuurijs waren gemaakt. De eerste tochtjes waren een feit. De liefde voor schaatsen in de natuur was als vanouds. Dit is toch wel een klein beetje waar we het allemaal voor doen?!!? Het hele jaar trainen, oefenen, trainen, oefenen, trainen, oefenen om dan uiteindelijk heerlijk over natuurijs voort te bewegen. Wat-een-gevoel!
Hoe lekker zou dit ook zijn om al die uren in een natuurijswedstrijd tot uiting te laten komen?!? Nou wij stonden te trappelen! Een NK op Nederlands natuurijs na 8! Jaar. Dat zou toch iets bijzonders worden, iets waar menig schaatser alles voor aan de kant zet?!?
Het bericht van de overheid en de veiligheid regio’s, waar we hoopten op een ‘GO’ , werd op donderdagavond 19:45 uur in een keer naar buiten gebracht als een klap in het gezicht. ‘Er komt geen marathon op natuurijs’.
Enige stilte in het peloton, ongeloof, teleurstelling, opnieuw die klap moeten opvangen. De tijd stond even stil.
Het laten bezinken, ongeloof en teleurstelling opnieuw moeten omzetten naar begrip voor de situatie.
Misschien dat deze laatste klap iets langer na dreunt dan alle anderen van eerder dit seizoen, maar we gaan door omdat schaatsen zo mooi is, zeker nu!
Afgelopen dagen hebben wij heerlijk kunnen genieten van dat moois wat de natuur ons heeft geschonken. Genieten van de meters over de bevroren wateren. Genieten van het moment. Genieten van iedereen die de schaatssport zo omarmd.
Vroeg opstaan om op het beste ijs te schaatsen, dat zwarte ijs waar nog een enkeling over heen is geweest. Het was een weekend vol pret!
Wij danken alle vrijwilligers die de laatse dagen ontzettend hard hebben gewerkt om het NK natuurijs (bijna) mogelijk te maken. Wij zijn trots op deze mensen en waarderen dit harde werken enorm!
Sportieve groetjes van Team Fortune Coffee!
